2012

Chronische pijn (pijn die langer dan 3 maanden bestaat) komt regelmatig voor bij adolescenten; er worden prevalenties van 25% genoemd (Perquin et al., 2000; Huguet and Miro, 2008; Stanford et al., 2008). Een meerderheid van hen rapporteert pijn zonder duidelijk fysiek substraat. Voor meer inicht in de ontwikkeling en preventie van chronische pijn is bij adolescenten uit de Trails studie vervolgonderzoek gedaan naar de relatie tussen de psychische kwetsbaarheid van de moeder, in termen van angst, depressie en opvoedingsstress en gemeten toen de adolescenten tussen 10 en 12 jaar oud waren, en chronische pijn bij dezelfde adolescenten toen zij tussen 12 en 15 jaar oud waren.
Van de 2230 adolescenten rapporteerden 269 (12.9%) chronische pijn en 77% van hen noemde de pijn ernstig (> 50 mm op een Visual Analogue Scale).
Uit de logistische regressieanalyses bleek dat moeders met een hoog angstniveau significant vaker een kind hadden met chronische pijn, dan moeders met een lager angstniveau. Opvoedingsstress van de moeder bleek daarbij een mediator tussen de angst en de chronische pijn bij de adolescent.
Beperking van onze studie kan zijn dat pijn in het vervolgonderzoek anders is gemeten dan in het eerste onderzoek. Tevens kan een beperking zijn dat de rol van de vader niet is onderzocht. De kracht van het onderzoek is dat het gaat om vervolgonderzoek bij een groot aantal adolescenten. Toekomstig onderzoek is nodig om het opvoedingsgedrag van de moeder en de stress daarbij nader te onderzoeken en daarbij ook de vader te betrekken.
Voor de klinische praktijk geeft ons onderzoek aan dat interventies om angst en opvoedingsstress bij de moeder te verminderen, de chronische pijn in latere fasen van de adolesecentie en volwassenheid kan voorkomen.

Het is bekend dat opgroeien in een instabiele omgeving voorspellend is voor psychische problemen later in het leven, maar we weten niet goed waarom. Het is mogelijk dat deze samenhang ontstaat doordat de familiaire instabiliteit beklijft, maar het zou ook kunnen dat er al vroeg psychische problemen ontstaan en dat die standhouden door de jaren heen. In deze studie is onderzocht welk van de twee verklaringen het meest aannemelijk is. Dat bleek de laatste te zijn. Kinderen die opgroeiden in een instabiele omgeving hadden vaak al vroeg psychische problemen en dat deze vroeg ontstane problematiek vormde de link tussen de familiaire instabiliteit en latere problemen.

Tieners die zich afgewezen voelen door hun ouders, zoeken eerder hun heil bij een vriendje of vriendinnetje. Zij beginnen op jongere leeftijd met daten dan tieners die een warme band met hun ouders hebben. Dat blijkt uit het TRAILS-onderzoek onder ruim tweeduizend tieners met een gemiddelde leeftijd van 13,5 jaar. De onderzoekers vermoeden dat tieners die op jonge leeftijd geïnteresseerd zijn in verkering compenseren voor de afwijzing die zij bij hun ouders ervaren. Het is een van de eerste grote onderzoeken naar waarom iemand op jonge leeftijd begint met daten. De jongeren die op vroege leeftijd relaties aangingen, hadden bovendien een volwassener lichaam. Ook werden de jongeren die al vroeg bezig waren met relaties door hun ouders minder snel als 'verlegen' omschreven.

Achtergrond: Het Nederlandse TRAILS- onderzoek richt zich op de ontwikkeling van de vroege adolescentie tot volwassenheid. Een belangrijk onderdeel hierbij is de ontwikkeling van angstsymptomen. Over de normatieve ontwikkeling van angstsymptomen in de adolescentie was nog weinig bekend. Doel: Beschrijven van de (1) normatieve ontwikkeling van angstsymptomen en (2) risico-indicatoren voor hoge angst bij adolescenten. Methoden: Het onderzoek is uitgevoerd binnen TRAILS, een groot cohortonderzoek waarin kinderen (10 jaar) gevolgd worden tot ze volwassen zijn.  Resultaten: De hoeveelheid angstsymptomen neemt af in de vroege adolescentie en vervolgens, afhankelijk van het type angstsymptomen, weer toe vanaf midden of late adolescentie. Op leeftijd 10-12 jaar zijn kind- , ouder- en ‘peer’-factoren gevonden die samenhangen met hogere angstscores. Sommige, zoals opvoedingsstijl, waren indicatief voor kwetsbaarheid alleen in de vroege adolescentie, terwijl andere, zoals gepest worden op leeftijd 10-12 jaar, samengingen met een blijvende kwetsbaarheid gedurende de hele adolescentie. Conclusie: Met dit onderzoek hebben we bijgedragen aan een breder begrip van ontwikkeling van angst in de algemene adolescente bevolking.

NB dit is een Nederlandse bewerking van een al eerder verschenen Engelstalig artikel

De meeste mensen starten met het drinken van alcohol tijdens de adolescentie. Alhoewel de autonomie tijdens adolescentie toeneemt, blijft de opvoeding van ouders ook in deze periode belangrijk. Drie belangrijke aspecten van opvoeding zijn overbescherming, emotionele warmte en afwijzing. Doel van dit onderzoek was om te onderzoeken wat de invloed is van deze drie opvoedingsaspecten tijdens de vroege adolescentie op regelmatig alcohol gebruik tijdens de late adolescentie. Voor dit onderzoek hebben we data geanalyseerd van de eerste drie metingen (gemiddelde leeftijd: 11.09, 13.56 and 16.27 jaar) van TRAILS (Tracking Adolescents’ Individual Lives Survey), uitgevoerd tussen 2001 en 2007. TRAILS is een prospectieve cohort studie onder 2230 adolescenten. We hebben gebruik gemaakt van een vragenlijst, ingevuld door de adolescenten, over het opvoedgedrag (de mate waarin ze zich overbeschermd of afgewezen voelden of warmte ervoeren) van de ouders. Verder hebben we gebruik gemaakt van een vragenlijst over alcohol gebruik ingevuld door de adolescenten. Regelmatig alcohol gebruik werd gedefinieerd als 6 en 7 glazen of meer per week voor meisjes respectievelijk jongens. Daarnaast hebben we gegevens verzameld over de sociaal-economische positie, scheiding en alcoholgebruik van ouders en over opleidingsniveau en vroeg alcoholgebruik van de jongeren. Uit het onderzoek blijkt dat overbescherming het sterkst samenhangt met regelmatig alcoholgebruik: jongeren die zich overbeschermd voelen door hun ouders hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van regelmatig alcohol gebruik. De mate waarin jongeren warmte ervaren van hun ouders hangt samen met regelmatig alcoholgebruik, dit verband valt echter weg als er rekening gehouden wordt met de andere kenmerken van de ouders en de jongeren. De mate waarin jongeren zich afgewezen voelen door hun ouders hangt niet samen met regelmatig alcoholgebruik.

Het doel van deze studie was het testen van de “biological sensitivity to context” theorie door gebruik te maken van gezinsfactoren en het functioneren van de HPA-as (hypotalamus-pituitary-adrenal axis). We hebben onderzocht of de manier waarop adolescenten de opvoeding van hun ouders ervaren (mate van afwijzing en emotionele warmte) en sociaal-economische status (SES) een voorspellende waarde hebben op basale cortisol levels en de stijging van cortisol levels in het eerste half uur na het wakker worden. In een populatieonderzoek onder 1594 adolescenten (gemiddelde leeftijd = 11.08, SD = 0.54) hebben we speeksel verzameld om cortisol levels te bepalen, evenals informatie over de SES en de manier waarop adolescenten de opvoeding van hun ouders ervaren. Ervaren emotionele warmte in de opvoeding had een negatief lineair verband met basale cortisol levels. Daarnaast was er een curvilineaire relatie tussen SES en zowel basale cortisol levels en de stijging van cortisol levels in het eerste half uur na het wakker worden. Onze bevindingen met betrekking tot basal cortisol levels bevestigden onze hypothese: er is zowel lage basale HPA-as activiteit in hoge als in lage SES gezinnen, vergeleken met hoge basale HPA-as activiteit in een gezin met gemiddeld SES niveau.